29 december 2021

Alice Neel #3










Alice Neel’s Apartment, Upper West Side, New York.

"....
The settings in her artworks are often mere suggestions: the shade of a blue wall, the outline of a sofa — the room receding while the figure remains.

It can be disorienting, then, to recognize some of those settings in the artist’s final New York City residence — a 1,000-square-foot Upper West Side apartment, into which she moved in 1962 and which has remained largely unchanged since her death in 1984 at the age of 84. In the absence of a person, material details come into sharp relief: The artist’s blue paint-flecked smock hangs from her easel in the front room. Her palette, the globs of pigment now dried into nearly colorless husks, sits nearby on an aging page torn from The New York Times. Familiar furniture — such as the olive green sofa from “Linda Nochlin and Daisy” (1973) and the mustard yellow velvet chair from “Margaret Evans Pregnant” (1978) — is arranged in a circle. A photograph of her by Robert Mapplethorpe, thought to have been taken just days before she died, hangs beside the front door. The apartment is part museum, part time capsule, part home, part communion.
...."
(bron: The New York Times Style Magazine, foto's: Jason Schmidt)


Alice Neel in her studio, 1979. (bron: The New York Times, foto: Alfred Eisenstaedt)


Alice Neel with granddaughter Olivia in her home/studio at 300 West 107th Street, 1979. (bron: Sweet Sabelle, foto: Alfred Eisenstaedt)

Alfred Stevens #4


Alfred Stevens: Visit to the Studio (aka Looking at a Painting), 1891. (collectie: Indianapolis Museum of Art)

23 december 2021

Alfred Boucher


Alfred Boucher dans son atelier, années 1880-1900. (bron: Piasa, foto: Edmond Bénard)

Alexandre Falguière #2


L’Atelier d’Alexandre Falguière, 1889. (bron: Pinterest, foto: Ferdinand Trognon(?))


Atelier d'Alexandre Falguière(?) a l'école des beaux-arts, c. 1900. (bron: Lot-Art)

16 december 2021

Alexander Calder #11


Alexander Calder in 1929. (foto: André Kertész)


Alexander Calder with his circus sculpture in 1930. Calder fashioned the work in a studio in the Fourteenth Arrondissement, and would show it to arty circles as a performance piece. (bron: The new Yorker, foto: George Hoyningen-Huene)

> Calder Foundation

Ellsworth Kelly #18


Ellsworth Kelly in his Broad Street studio, 1954. (bron: Vulture)

> Ellsworth Kelly

Alexander Calder #10




Fashion photography in the studio of Alexander Calder, Connecticut, 1948. (bron: Rare Historical Photos, foto's: Genevieve Naylor)

> Calder Foundation

Hans van Hoek #3


Hans van Hoek in zijn atelier in Deurne, 2019. (bron: ED, foto: Paul van Rosmalen)

> Hans van Hoek

15 december 2021

Mark Manders #7






























Atelier Mark Manders, Ronse, 2020, door Coussée Goris Huyghe architecten. (bron: Coussée Goris Huyghe architecten, foto's: Hisao Suzuki)










Mark Manders in zijn nieuwe atelier in Ronse, België, 2021.

"....
We staan in de grote ontvangstruimte van zijn nieuwe atelier in Ronse, waar veel licht, spierwitte muren en blank hout tegengewicht bieden aan de zwartgeblakerde façade. Er staat een gestileerde opstelling van werk en meubels. “Ik maak soms meubeltjes omdat ik ze nodig heb voor een werk of omdat ik zo even mijn zinnen kan verzetten,” vertelt Manders, “maar tegenwoordig reikt mijn interesse verder dan dat.” Hij wijst naar een stalen, driepotig krukje met geperforeerde zit. Hij fabriceerde het als functioneel object voor de badkamer van zijn eigen woning. Functionaliteit: een term waar we verder in het atelier nog vaak op zullen botsen. In het tekenatelier op de bovenverdieping verraadt de compositorische schoonheid van de achtergelaten schetsen en het werkgerief orde te midden van alle chaos. Voor het eerst overvalt ons het gevoel dat we niet door het atelier, maar door een kunstwerk van Manders lopen. Haastig opent hij de deur naar een verloren ruimte, die hij op een zeer praktische manier inrichtte tot brainstormruimte. Aan een touwenraster hangen ideeën en work in progress netjes opgehangen. “Ik heb van een dubbele muur iets nuttigs gemaakt. Superfijn, vind ik dat.”

Beneden stappen we binnen in een immense ruimte van een meter of tien hoog. Dankzij de dakkoepel die het hele plafond overspant, valt perfect koel en helder licht binnen. “Ik heb van mijn oude atelier een puzzel gemaakt”, vertelt de kunstenaar. “Ik heb de ruimtes uitgeknipt en hier opnieuw ingedeeld. De meerwaarde hier is het comfort dat ik vroeger niet had: de warmte, het licht en de eenvoud maken dit gebouw erg aangenaam.” Voor het ontwerp en de bouw van het nieuwe atelier klopte de kunstenaar aan bij Coussée & Goris, het Gentse architectenbureau dat ook al werkte voor Zeno X, de galerie van Mark Manders in Antwerpen.
....
We lopen naar de zijkant van het gebouw waar een aaneenschakeling van werkruimtes naar een grote opslagplaats leidt. Manders: “Ik ben hier elke dag. Drie dagen per week werk ik hier samen met andere mensen: iemand voor houtbewerking, een ander werkt met metaal en een laatste doet de schilderwerken. De andere dagen werk ik alleen.
....
Manders ziet zijn oeuvre als een beweging die plots werd stilgelegd, als een gebouw waaraan wordt doorgewerkt en dat plots wordt achtergelaten. En zo voelt het precies aan als we door de lange gang richting opslagplaats stappen. We passeren het houtatelier en verder ook de kleiworkshop, stuk voor stuk praktisch ingerichte ruimtes die schijnbaar achteloos werden achtergelaten en waar de chaorde leest als een schoon stuk poëzie.
....
De opslagruimte blijkt immens te zijn. Overal zien we werk van Manders opgesteld: de schoorstenen, een kunstinstallatie in uitvoering, een kamer waar aan het artist proof exemplaar van een reusachtig androgyn vrouwenhoofd wordt gewerkt, en achter plastieken gordijnen, een workshop waar krantenpapier geplet en verlijmd tot kunst wordt verheven, een belangrijke uiting van Manders’ liefde voor taal die doorheen zijn oeuvre terugkeert.
...." (bron: ABSoluut magazine, foto’s: Jesse Willems, tekst: Leslie Vanhecke)

> Mark Manders

Chris Martin #4




























Chris Martin in his Brooklyn studio, 2017. (bron: Cultured)